Założycielem metody kinesiotapingu jest Kenzo Kase doctor of Chiropractic absolwent Meiji University i National College Of Chiropractoc w Chicago. W roku 1970 dr Kase zanotował, że mimo licznych zabiegów chiropraktycznych ci sami pacjenci ciągle wracają z tymi samymi dolegliwościami. Ustalił, że główną przyczyną takiego stanu są napięte, skrócone, stwardniałe mięśnie, które przesuwają kręgi i stawy z ich fizjologicznej pozycji. Postanowił zastosować masaże u tych pacjentów jednak ich skuteczność nie była zadowalając. Masaże jedynie relaksowały mięśnie i zmniejszały cisnącą i ściągającą siłę działająca na tkanki. W roku 1973 Kenzo wypracował i rozwinął metodę zwaną Kinesiotaping, co w wolnym tłumaczeniu oznacza "naklejanie plastrów wspomagających ruch". Dzięki wprowadzonym przez Kase elastycznych bawełnianych taśm, każdy pacjent, sportowiec może bez problemu sie w nich poruszać. Przeciążone sportem lub zakwaszone przez złe odżywianie mięśnie są dzięki plastrom 24 godziny na dobę masowane.
Plastry do Kinesiotapingu 3NS Tex swoimi właściwościami przypominają maksymalnie właściwości ludzkiej skóry. Taki rezultat został uzyskany dzięki następującym elementom, które są kombinacją elastyczności, małej masy oraz odpowiednio dobranego kleju:
Kinesiotaping może być używany, jako oddzielna metoda terapeutyczna, może też stanowić dopełnienie innych metod fizjoterapeutycznych. Zastosowanie tej techniki poprzez aplikacje specjalnych plastrów na powierzchnię skóry pozwoli konkretnym strukturom ciała pacjenta powrócić do ich normalnego funkcjonowania. Metoda Kinesiotapingu wspomaga samoistne procesy samoleczenia organizmu pacjenta przez:
Jednym z najważniejszych elementów podczas aplikacji jest odpowiedni stopień naprężenia plastra. W technikach Kinesiotapingu stosuje się kilka poziomów naprężenia plastra, oznaczanych opisowo lub w procentach maksymalnego rozciągnięcia.
Stopnie naprężenia | Oznaczenie procentowe % |
---|---|
Brak | 0% |
Bardzo lekkie | 15% |
Lekkie | 25% |
Umiarkowane | 50% |
Silne | 75% |
Pełne | 100% |